Het zal menig triatleet als muziek in de oren klinken: minder zwemmen en toch jezelf verbeteren. Het klinkt niet alleen ongeloofwaardig, het druist ook in tegen de natuur van ons triatleten. We zijn tenslotte kilometer vreters, volume dieren met het motto: meer is beter.
Dat meer doen en harder trainen voor de niet-professionele atleet met een “normaal” sociaal leven, een full-time baan en gezin zelden leidt tot betere prestaties ga ik als professioneel coach graag eens dieper op in. Er is echter een onderdeel in triathlon waar dit nog veel meer voor geldt dan de rest: het zwemmen.
Iedereen zal het beamen dat zwemmen het meest technisch is van alle onderdelen die een triathlon rijk is. Want ja, wie heeft het zich niet eens afgevraagd waarom “die op het oog minder getrainde sporter” nu harder gaat dan jijzelf? Het antwoord daarop is simpel: Techniek en efficiëntie. Een goede en technisch efficiënte zwemslag bepaalt voor een groot deel je potentiële zwemprestatie. Als deelnemer aan een triathlon mag je ervan uitgaan dat, in het kortste en tevens het eerste onderdeel dat je gaat volbrengen, longinhoud en kracht niet de beperkende factoren zullen zijn. Ja, ik hoor je denken “ik raak verdorie toch echt buiten adem en voel toch echt het melkzuur vanuit m’n armen m’n oren uitspuiten”. En ja, dat zal zeker zo zijn. Je gaat immers graag de strijd aan en zoekt je eigen limieten op. De volgelopen armen, het tekort aan lucht, het gevoel te zinken: alles is het gevolg van een beperkende factor of meerdere beperkende factoren in de zwemtechniek. Deze uiten zich simpelweg secundair in de genoemde zaken. Veel kracht gebruiken zegt namelijk nog niets over de richting waarin je die kracht zet. Misschien duw je jezelf wel naar achteren? Dat laatste kost echt kracht, maar veel harder ga je er niet van. Mogelijk is jouw frontaal oppervlak wel te groot of wie weet valt er meer uit de ademhaling te halen; een van de grootste uitdagingen bij het zwemmen van lange afstanden. Liever heb je het hoofd onder water, maar zonder kieuwen is het lastig lucht happen daar. Zonder zuurstof raak je ook bij het hardlopen en fietsen snel buiten adem. Probeer maar eens op wedstrijdtempo te fietsen of te rennen en elke 3-4 seconden adem te halen. Waarschijnlijk voelt het dan ineens net als zwemmen 😉
Ik hou er niet van een percentage te koppelen aan de bijdrage van techniek aan je zwemprestatie (en eigenlijk is dat ook onmogelijk te stellen), maar de getallen variëren van 75-90%.
Nou, dat maakt het simpel: verbeteren die techniek en het zwemmen wordt een eitje. Dat klopt! Maar was het verbeteren van die techniek maar zo’n eitje!
De meeste triatleten die meer moeite met het zwemmen ervaren hebben niet op jonge leeftijd de perfecte techniek geleerd. Helaas maar waar: je leert als volwassen persoon nu eenmaal wat minder snel dan een kind. Ook het water maakt het moeilijker: er gelden niet dezelfde regels dan op het vaste land. Maar nu het allerbelangrijkste: hoe kan je jezelf verbeteren wanneer je niet kan zien wat je doet? Precies bij het meest technische onderdeel in jouw sport!
Live kunnen zien als zwemmer wat je doet, uiteraard in combinatie met de juiste tips en aandachtspunten van een trainer, opent enorme deuren en geeft geweldige resultaten! Het is zo anders dan de overkill aan video’s bekijken die je online kan vinden, of video’s van jezelf laten maken en achteraf analyseren wanneer je niet in het water ligt en het niet direct kan toepassen en voelen.
Als trainer van Tri2one Coaching liep ik natuurlijk vaker tegen bovenstaande problemen aan. Natuurlijk, je boekte progressie met je zwemmers. Veel trainingen in een conventioneel zwembad, zwemanalyses met de mooiste aparatuur, maar altijd had ik het gevoel dat je veel grotere stappen met zwemmers zou kunnen zetten wanneer je ze niet alleen live coacht maar zij ook zelf live zien wat ze doen. Direct de videobeelden uit elke denkbare hoek kunnen analyseren wanneer het hoofd boven water komt en direct weer door zonder het water uit te hoeven. Beelden uit iedere hoek kunnen maken, continu, i.p.v. 1x langszwemmen en hopen op de juiste plaatjes.
Twee jaar terug installeerden we om deze reden een Endless Pool. We kunnen nu in ons eigen bad, wanneer wij dit willen de beste analyses uitvoeren en direct progressie boeken in de eerste sessie. Als trainer sta je iedere slag op 50 cm afstand van je zwemmer, zie je iedere slag onder en boven water, ziet de zwemmer zichzelf in verschillende bodemspiegels en hebben we de beelden continu paraat voor analyses. 100% persoonlijk werken aan de voor dié zwemmer belangrijkste zaken op de meest efficiënte manier. De resultaten die we met de zwemmers boeken zijn echt ver boven de eigen verwachting. We leren momenteel dagelijks nieuwe zwemmers de basisbeginselen bij en maken de snelsten nog sneller, prachtig om te zien en te mogen doen.
Natuurlijk werkt dit bij mezelf niet. Ik zwem al dermate lang en, al is het niet de absolute top van Nederland, ik zwem lekker door. Voor mij is het gewoon een luxe dat ik voor of na het werk even kan zwemmen in een van de mooiste baden van het land.
Maar, ken je dat verhaal van die thuissporter die al het materiaal thuis heeft om te trainen? Nou, dat doet ie dus niet zoveel. Zo ook ikzelf. De mogelijkheden zijn natuurlijk legio, maar toch weet je altijd een excuus te vinden om iets anders te doen. Want ja, helemaal omkleden, dan ook nog helemaal moeten afdrogen, douchen… poeh poeh.
Maar zonder gekheid, ook ik heb een mooi bedrijf te runnen, een gezin te onderhouden en had het gekke plan afgelopen jaar de Frysman te doen. Dan moet je gewoon efficiënt met je tijd omgaan en het meeste heb ik beknibbeld op het zwemmen. In mijn “zwempiek tijd” zwom ik 5x per week, vaak meer dan 16 km per week. Afgelopen jaar zwom ik 3x per week: 2x 20 minuten in de Endless Pool en 1x een eigen ingevulde training in het zwembad in Lelystad, een uurtje bij de plaatselijke triathlon vereniging. Wat schetste mijn verbazing? Mijn spiegelbeeld. In mijn optiek zwom ik hartstikke mooi, maar dat was enkel gebaseerd op een aanname en gevoel. In die spiegel was het even schrikken zeg! Nu weet ik als zwemtrainer gelukkig waar te beginnen met verbeteren van hetgeen ik zag en zo wist ik met minder dan de helft aan het volume mezelf serieus te verbeteren. En dat in een eigen bak met water van 12m3.
Afgelopen zomer voelde ik me blij en dom tegelijk. Minder zwemmen en harder gaan, ik deed het verdorie zelf. Had ik maar wat eerder bij mezelf kunnen zien dat ik heel veel kon trekken en duwen, maar dat het nog wel eens de verkeerde kant op werd verplaatst. Blijheid overheerst: meer tijd voor de belangrijkste zaken in het leven en minstens zo hard blijven zwemmen, dat is dubbel winnen!
